Jan Dhooghe
Na 25 jaar werken als muzikant in bands en orkesten wou ik iets artistieks doen op mezelf, maar ik voelde aan dat dat niet per se een solo project in de muziek zou zijn. Dus kwam ik als vanzelf uit bij een andere passie, de beeldende kunsten. In mijn jeugd al volgde ik les in de jeugdateliers van de SASK. Ik heb in de hogere graad nog eens vier jaar les gevolgd, drie jaar schilderkunst en een jaar beeldhouwen. Een officieel eindproject heb ik dus niet gedaan. Want het zoeken stopt nooit.
De opleiding was soms fun, soms hard confronterend maar altijd zeer verrijkend. Ik liet mezelf toe om te experimenteren en kwam haast vanzelf uit op allerlei stromingen uit de kunstgeschiedenis. Bijzonder leerrijk was het toetsen van mijn eigen prille resultaten hieraan, en de gesprekken hierover met mijn leraar(s) en medestudenten.
Tegenwoordig ben ik op academisch niveau vooral geïnteresseerd in de theorie: kunstgeschiedenis, kunstbeschouwing, filosofie. Ik volg momenteel de lessen Beeldwereld aan de SASK.
Wat mijn eigen werk betreft probeer ik te onderzoeken hoe ik als kunstenaar in de maatschappij sta, hoe ik mijn kijk en ervaringen wil overbrengen. Ik focus mij vooral op de materie, de verf, de daad (het schilderen zelf). Onze hoogtechnologische en wetenschappelijke tijd is hierbij een onuitputtelijke bron van inspiratie. De beeldende kunsten laten mij bovendien, 25 jaar na mijn muzikale vorming, op een andere manier naar muziek kijken, en luisteren uiteraard.
Ik probeer dagelijks te schilderen, de vroege ochtend geniet mijn voorkeur, nog voor het ontbijt met een volle kop koffie en een leeg hoofd. Ik stel intussen geregeld tentoon en werk soms ook in opdracht.
Ik zou me geen leven meer zonder schilderen kunnen voorstellen, het is een blijvende zoektocht naar mezelf, niet de kers op de taart, maar het deeg dat leidt tot de hele taart.
